Αντιλαλούνε τα βουνά (The mountains echo) - 1951

Stelios Kazantidis (Στέλιος Καζαντζίδης) sings this Rebetiko song of Vasilis Tzitzanis' (Βασίλης Τσιτσάνης) written the plaintive style.

Worry beads, κομπολόι, play a conspicuous roll in Rebetiko songs, in fact there is even a song about loosing them. Indeed, if you listen to many Rebetiko songs, this won't be the last time you hear them rhymed with ρολόι, clock. Something that's surprising to those not native to Greek culture is that despite a similarity to rosaries, worry beads don't have a religious significance.



Αντιλαλούνε τα βουνά (The mountains echo)

Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης
Στίχοι: Βασίλης Τσιτσάνης

Αντιλαλούνε τα βουνά, σαν κλαίω εγώ τα δειλινά περνούν οι ώρες θλιβερές σ' ένα παλιό ρολόι κι εγώ τους αναστεναγμούς τους παίζω κομπολόι Αντιλαλούνε τα βουνά, σαν κλαίω εγώ τα δειλινά Εμπάφιασ' απ' τα ντέρτια μου κι απ' τα πολλά σεκλέτια μου κουράγιο είχα στη ζωή, μα τώρα που σε χάνω θα είναι προτιμότερο για μένα να πεθάνω Αντιλαλούνε τα βουνά, σαν κλαίω εγώ τα δειλινά Στενάζω απ' τις λαβωματιές κι απ' τις δικές σου μαχαιριές λαβωματιές με γέμισες και μ' έφαγαν οι πόνοι και στη φωτιά που μ' έριξες, τίποτα δε με σώνει

echo evening sigh worry beads overcome, woe heaviness (Turk: seklet)

------ Μετάφρασης (translation)------

The mountains echo
as I cry in the evenings
The hours pass pathetically
with an old clock
And I sigh and
handle my worry beads.

The mountains echo
as I cry in the evenings

I'm overwhelmed by my woe
and by my great burdens
I once had courage for life
but since I lost you
my only wish is death

The mountains echo
as I cry in the evenings

I moan from my wounds
and from your own blades
You've filled me with wounds
and pain gnaws me
and in the flames that you've thrown me in
nothing can save me.