Είμαστε αλάνια

Αφού γράφω για το θέμα στο ελληνικό τραγούδι, αυτό είναι ένα άλλο, ένα από το αγαπημένα τραγούδια. Δεν μπορώ να βρίσκω μια μεταγλώσσα στο Internet, τότε εφοδιάζω την δική μου που ελπίζω ότι θα βρήκατε χρήσιμη.

[Since I'm writing about Greek sons, here's another - one of my favorite. I wasn't able to find a translation on the Internet, so I'm providing one that I hope you find useful.]

Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης, Βλάχος

Είμαστε αλάνια, διαλεχτά παιδιά μέσα στην πιάτσα και δεν την τρομάζουν οι φουρτούνες τη δική μας ράτσα Τι τα θες, τι τα θες, πάντα έτσι είν' η ζωή θα γελάς ή θα κλαις βράδυ και πρωί. Κάθε μας μεράκι γίνεται τραγούδι και το λέμε και μες' στα στραπάτσα | μάθαμε ποτέ μας να μην κλαίμε. | Δις Κι αν στην κοινωνία μας χτυπούν αλύπητα οι μπόρες μέσα στο τραγούδι | φεύγουνε χαρούμενες οι ώρες. | Δις

| | Δις | | Δις

gutter child chosen, stand race dilapidation community crappy thing remorse, shower

------ Translation ------

We're gutter children
Those chosen for the streets
But we don't fear our fate

What would you want, what would you want?
Life has always been like this: laughter and and tears – night and day.

Every crappy thing becomes a song we sing
and amid the dilapidation we never cry.

Misfortune rains upon us,
But in our songs we pass the hours with joy.